Σελίδες

Σάββατο 5 Ιουλίου 2025

Joseph CONRAND [[ENAS ANAPXIKOS]]-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤIPΦH Ο ήρωας του Αναρχικού είναι σαν τους περισσότερους ήρωες του Conrad· σπαρακτικός, αν και αντι-ηρωικός, κινείται μεταξύ συγκατάβασης και αποδοχής της κατάστασής του, βαθιά υπαρξιακός, συγκρατημένος στις εκδηλώσεις, αλλά με εμφανή την αίσθηση του δικαίου. Η στωικότητά του συγκλονίζει καθώς συνοψίζει σε μια φράση τα δεινά του: «Il ne faut pas beaucoup pour perdre un home (δεν χρειάζονται πολλά για να χαθεί ένας άνθρωπος)», κάνοντας ταυτόχρονα με την αφήγησή του ένα γενικότερο σχόλιο για την αποικιοκρατία και τον ιμπεριαλισμό, μέσα στο πλαίσιο ενός κόσμου κατακερματισμένου και χωρίς τη συνείδηση της ηθικής, ενώ εξερευνά την ανθρώπινη ψυχή καταδεικνύοντας την ικανότητα των ανθρώπων να επιδίδονται σε πράξεις απίστευτης σκληρότητας και απρόσμενης ευαισθησίας με την ίδια ευκολία. Επιπρόσθετα, αναγνωρίζουμε έναν ήρωα πέρα από εθνικά όρια, όπως και σε όλο το βιβλίο οι εθνικότητες και οι κουλτούρες τους είναι ασαφείς, ένα μοτίβο που λειτουργεί ως αποδοχή της παγκόσμιας ετερογένειας.---------------------------------------------------------------------------------[[Ο ΑΝΑΡΧΙΚΟΣ ΠΡΙΓΚΗΠΑΣ]]- - - -ΤΟ ΚΕΑ ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ ΤΑ ΛΕΓΟΜΕΝΑ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΠΡΙΓΚΗΠΟΣ ΒΑΣΕΙ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ Ο ΜΟΝΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΔΙΑΠΡΑΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΑ ΝΕΡΑ ΤΟΥΣ

  Στέφανος Ροζάνης: «Τα Εξάρχεια εκβαρβαρίστηκαν» Στέφανος Ροζάνης: «Τα Εξάρχεια εκβαρβαρίστηκαν»
Σάββατο 14 Ιουνίου 2025

Ο ΠΕΣΟΑ ΕΓΡΑΨΕ ΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗ ΓΙΑΤΙ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΠΕΙ ΟΤΙ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΥΦΑΣΜΕΝΗ ΜΕ ΤΟΝ ΠΛΟΥΤΟ...Eivαι ολοφανερο οτι ο Bικτωρ Ουγκω υποστηριζε τους περiθωριακους τσιγγανους παρουσιαζοντας τους σαν θετικα στοιχεια ενω πηγαινε εναντια σε αυτους τους συστημικους που τους κυνηγουσαν θεωρωντας αυτους ζωα.Ενοω φυσικα την εκκλησια η οποια ειναι ενας θεσμος συστημικος που κυνηγαει τους πτωχους και που που ζει σαν παρασιτο με τα λεφτα που της δινουν οι προυχοντες.Φυσικα οπως αποδειχτηκε οι τσιγγανοι δεν ειναι καθολουαρνητικα οντα.Απλως κλεβανε απο αναγκη ενω τωρα που το κρατος σκεφτηκε(εστω και με 5.000 χρονια καθυστερηση)να αρχιζει να μοιραζει το κ.ε.α..Και μολις αυτο εγινε τοτε οι τσιγγανοι σταματισαν να κλεβουν αφου το ενστικτο της επιβιωσης τους εσπρωχνε στο να το κανουν....Νομιζουν οι μαλακες οι πολιτικοι οτι θα σωσουν τα λεφτα τους κλεινοντας το στομα του λαου με μερικα ψιχουλα.......

Carlo Cafiero, Scritti Carlo Cafiero, Scritti  
Τετάρτη 7 Μαΐου 2025

Paris=.MUSEUM OF THE HISTORY OF JUDAISM 2025={{Emma Goldman. Féminisme, judaïsme et anarchisme Rencontre à l'auditorium : mardi 27 mai 2025 à 19h Rencontre en présence d'Alice Béja, Sciences Po Lille, et Maria Tarasova Chomard, IHTP, animée par Léa Veinstein. Suivie par la projection du court métrage Emma la Rouge de Macha Ovtchinnikova (France, 14 min, 2023), en présence de la réalisatrice. Emma Goldman (Kovno, 1869-Toronto, 1940) apparaît aujourd’hui comme une figure emblématique du « Yiddishland libertaire », un monde à la croisée de anarchisme et du judaïsme. Ses écrits (Vivre ma vie, De la liberté des femmes, L’anarchisme…) font aujourd’hui l’objet de traductions inédites et de nouvelles publications...................................................................................Στο μουσειο της βασιλισας Sοφιας εχει μια εκθεση((αντιφασισμος ))αναφερωμενη κυριως σε ισπανια και λατινικη αμερικη.Εκει ειχε μια σειρα απο περιοδικα ABC που αναφρέροντω κατα καιρους στον Φρανκο.Ετολμησα ο φτωχος να τα κλωτσησο νομιζωντας οτι δεν θα μου κανει κανεις τιποτα αφου επροκειτω για τον φρανκο...Κουνι που με κουναγε Τραβηξα χειρωτερα κι απο το αν ζουσε.........Το μονο σιγουρο ειναι οτι καποια στιγμη πρεπει να δημιουργηθουν γκουλαγκ για τους νεκρους.Χωρις να ενοουμε αυτο που ειπε ο ραμον γκ.ντε λα Σερνα οτι Η κολαση ειναι το γκουλαγκ των νεκρων....Αλα οτι πρεπει να ζωντανεψουμε μερικους ανθρωπους για να τους κλεισουμε μεσα σε αυτα..............................Ο ΠΕΣΟΑ ΕΓΡΑΨΕ ΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗ ΓΙΑΤΙ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΠΕΙ ΟΤΙ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΥΦΑΣΜΕΝΗ ΜΕ ΤΟΝ ΠΛΟΥΤΟ...Eivαι ολοφανερο οτι ο Bικτωρ Ουγκω υποστηριζε τους περiθωριακους τσιγγανους παρουσιαζοντας τους σαν θετικα στοιχεια ενω πηγαινε εναντια σε αυτους τους συστημικους που τους κυνηγουσαν θεωρωντας αυτους ζωα.Ενοω φυσικα την εκκλησια η οποια ειναι ενας θεσμος συστημικος που κυνηγαει τους πτωχους και που που ζει σαν παρασιτο με τα λεφτα που της δινουν οι προυχοντες.Φυσικα οπως αποδειχτηκε οι τσιγγανοι δεν ειναι καθολουαρνητικα οντα.Απλως κλεβανε απο αναγκη ενω τωρα που το κρατος σκεφτηκε(εστω και με 5.000 χρονια καθυστερηση)να αρχιζει να μοιραζει το κ.ε.α..Και μολις αυτο εγινε τοτε οι τσιγγανοι σταματισαν να κλεβουν αφου το ενστικτο της επιβιωσης τους εσπρωχνε στο να το κανουν....Νομιζουν οι μαλακες οι πολιτικοι οτι θα σωσουν τα λεφτα τους κλεινοντας το στομα του λαου με μερικα ψιχουλα.......

 
Παρασκευή 21 Μαρτίου 2025

-ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΜΟΡΦΟΝΟΝΤΑΙ ΜΙΚΡΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΛΕΓΟΜΕΝΟΙ ΣΥΣΤΗΜΙΚΟΙ ΠΟΥ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΠΑΠΑΓΑΛΙΑ ΟΡΙΖΜΕΝΕΣ ΘΕΤΙΚΕΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ.ΕΝΩ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΜΟΡΦΩΣΗ ΕΡΧΕΤΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΠΟΥ ΑΠΟΚΤΙΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΔΟ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ.ΚΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΣΑΝ ΤΟΝ ΚΑΜΥ,ΤΟΝ ΠΑΠΙΝΙ,ΤΟΝ Τ.ΜΑΝ Η ΤΟΝ ΣΑΚΕΛΑΡΙΟ ΝΑ ΛΕΝΕ ΟΤΙ Η ΖΩΗ ΑΡΧΙΖΕΙ ΣΤΑ 40 Η ΤΑ 60 ΚΑΙ ΟΤΙ ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΑΠΟΚΤΟΥΝΤΑΙ ΑΡΓΑ ΚΑΙ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ.ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΙΣΩΣ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΠΛΑΘΕΙ ΤΟΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΣΟΥ[ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΟ ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΘΑ ΠΕΣΕΙΣ]-----------------------------------Δυστυχώς οι κυβερνήσεις υποστηρίζουν όσους έχουν επιχειρήσεις(χωρίς να έχουν περιουσίες έστω και αν πόλοι από αυτούς βρέθηκαν σε αδιέξοδο και αυτοκτόνησαν το 2012)Ενώ όσους έχουν εισοδήματα απλώς τους εκβιάζουν μέσω φόρων κτλ για να τους αναγκάσουν να πουλήσουν τις περιουσίες τους και μάλιστα σε όχι καλές τιμές .Επίσης έχουν μετατρέψει τις συναλλαγές σε ασύμφορες και απλησιαστες ..Πχ.Καποτε πήγαινες σε έναν συμβολαιογράφο και του έλεγες ότι θέλεις να αγοράσεις ένα ακίνητο και εκείνος σου ετοίμαζε δύο χαρτιά .Ένα για πληρωμή σχετικών φόρων και ένα για τ.Α.Π..Σε ένα μηνα ...το ακίνητο είναι δικό σου.Τωρα πηγαίνεις σε έναν συμβολαιογράφο και βρίσκεις εκεί μέσα εκατό άτομα που σε φορτώνουν με τρομερές δουλειές..που είναι και πολυδάπανες.Επισης έχουν μετατρέψει σε αυθαίρετα τα πιο καλοφτιαγμένα ακίνητα του κόσμου.Καπως έτσι το κράτος λειτουργει και το ίδιο κάνουν και οι ιδιώτες που θέλουν να σε εκβιάσουν να τους πουλήσεις ακίνητα για ένα κομμάτι 🍞 ψωμί.Και βάζουν δικηγόρους να σου κάνουν τον βίο αβιωτο..προκειμένου να σε αναγκάσουν να το πουλήσεις και αυτό σε κάνει να αρχίσεις να λειτουργεις σαν απατεώνας και να φεσωνεις το κράτος ..και τους συνανθρώπους σου γιατί μόνο έτσι μπορείς να ανταπεξέλθεις στα φοβερά έξοδα που σε αναγκάζουμε να κάνεις για να πουλήσεις τα ακίνητα σου.Και αυτό είναι κάτι το οποίο θυμίζει την ρήση:((Η ΚΟιΝΩΝΙΑ με έκανε εγκληματία))..................... O Χ.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ [ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΣΕ 10 ΑΤΟΜΑ ΠΗΓΕ ΙΣΟΒΙΑΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ Ο ΚΙΚΙΛΙΑΣ [ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΣΕ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΜΕΣΩ ΕΜΒΟΛΙΩΝ ΠΟΥ ΔΕΚΑΠΛΑΣΙΑΣΑΝ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΤΟΥ] ΔΕΝ ΥΠΕΣΤΗ ΚΑΜΙΑ ΤΙΜΩΡΙΑ...ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΠΟΤΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΣΟΥ ΛΕΝΕ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ........................................Για τον Στίρνερ εξελικτικά όλες οι “κατασκευασμένες έννοιες” της ανθρώπινης διανόησης όπως για παράδειγμα του “γενικού καλού”, της οικογένειας, της πατρίδας, του Θεού, αυτονομούνται και πετυχαίνουν την αλλοτρίωση του Εγώ οδηγώντας το σε ανώφελες θυσίες και αυτοπεριορισμούς. Άλλο κεντρικό σημείο στη φιλοσοφία του είναι η άρνηση της έννοιας της Ελευθερίας, αφού σημαίνει “ελευθερία από κάτι”, με αποτέλεσμα να ανακαλύπτει ο άνθρωπος περισσότερους καταναγκασμούς όσο περισσότερο ελεύθερος νομίζει ότι γίνεται

  ΑΡΙΔΤΟΓΝΩΜΩΝ ΜΟΝΤΕΚΟΥΚΟΛΗΣ   ΣΥΝΩΜΟΣΙΕΣ ΚΑΙ ΘΕΩΡΙΕΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ -CONSPIRACIES & CONSPIRACY THEORIES – ΖΕΝΙΘ https://en.wikipedia.org/wi...
Τρίτη 16 Απριλίου 2024

ΓΙΑ ΜΕΝΑ Ο ΑΝΑΡΧΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑΞΗ.ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΥΠΑΡΞΗΣ ΚΡΑΤΟΥΣ.ΚΑΙ ΟΧΙ ΧΑΟΣ.ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΓΕΙΣ ΧΡΕΗ ΚΑΙ ΝΑ ΚΡΙΒΕΣΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙΣ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------0λγα Λαμπράκη: Ένας μονόλογος, παρέα με τη Γώγου (γράφει η Όλγα Λαμπράκη) Σήμερα θα επιχειρήσω μία φανταστική συζήτηση μαζί σου Κατερίνα. Υπάρχει βέβαια ένα θέμα στη δική σου περίπτωση, καθώς πάντα αμφισβητούσες τις συνεντεύξεις ως «αυθεντικά καλλιτεχνική έκφραση». Σαν μία υπαινικτική καχυποψία μεταξύ συντευξιαζόμενου και δημοσιογράφου, σαν μία στερεοτυπική συνθήκη που κάθε άλλο παρά αναγνωρίζει τη σημασία της ποιητικής γραφής «ένα στριπτίζ μπροστά στα αλλήθωρα μάτια μπανιστηρτζίδων αναγνωστών». Όμως, από κάπου πρέπει να εκκινήσουμε την επαφή μας. Αρχίζω εγώ, σ’ ένα παιχνίδι εσωτερικού μονολόγου, εσύ βυθίσου χωρίς προορισμό και ελπίζω να σου βρω εκείνες τις «λέξεις - φωτάκια», που αναζητούσες και δεν έβρισκες μέσα στις νύχτες. Έτος 1980. Η εφημερίδα Ελευθεροτυπία γράφει για την «εντυπωσιακή εισβολή» σου στον χώρο της ποίησης. Δεν σου αρέσει ο χαρακτηρισμός της ποιήτριας, γράφεις γιατί δυσκολεύεσαι να μιλήσεις, να εκφραστείς: «Αισθανόμουνα μια μουγγαμάρα. Επικοινωνία από το πουθενά, από τίποτα και όταν άρχισα να γράφω, νόμιζα ότι θα σπάσει το στυλό». Επαναστάτρια εκ φύσεως. Δεν χωράς πουθενά, δεν πιστεύεις στα «μεμονωμένα κινήματα», δεν δένεσαι με τίποτα και κανέναν, δεν κατηγοριοποιείσαι ως πολιτική ταυτότητα, είσαι αυτό που πηγάζει από τα βιβλία σου. Ακούς τους εσωτερικούς σου κρότους, εκείνο το τσεκούρι στα ανθρώπινα χέρια που κρατούν οι αόρατοι και οι βασανισμένοι των δρόμων, οι οποίοι απροκάλυπτα στάθηκαν δίπλα σου, γιατί είναι από την δική σου φτιαξιά, βιώνουν οδυνηρά τα προσωπικά τους τραύματα και θέλουν, όπως εσύ, να βγουν από τον εαυτό που τους βασανίζει. Είναι σε αυτόν τον στίχο που λες «Δέντρο ήμουν και έσπασα. Μου σπάσαν όλα τα κλαδιά». Ξέρεις την δύναμη του πόνου, δεν υποτιμάς τα πάθη «η ζωή δεν είναι μονάχα στομάχι κι αν μερικές φορές παίρνει καταστροφικές μορφές, είναι ακριβώς τότε που πιο πολύ θέλει να ζήσει». Κατεβαίνεις στους δρόμους, αγωνίζεσαι με διάφορους τρόπους ‒ειδικά και γενικά ‒ σε μία κατάσταση ποιητικής αναρχίας, αγανακτισμένη με την ίδια την ουσία της αγανάκτησης: «Ξέρω πως ποτέ δεν σημαδεύουνε στα πόδια, στο μυαλό είναι ο Στόχος, το νου σου ε», στίχος καταγγελτικός, οργισμένος, που προειδοποιεί για να βρεθεί το νόημα, το δίκαιο, να ξεκαθαρίσει η «θολούρα», να απαντηθεί το ερώτημα: «ναι, αλλά τι έκανες σήμερα χρυσή μου; Τι έκανες σήμερα;». Πόσο ωραία, σε αυτό το ποίημα, άφηνες να ενδυθεί η αδιαφορία σου για το φεμινιστικό κίνημα. Ναι, μπορείς να καταλάβεις τις γυναίκες, αλλά δεν θες μία μορφή εμπαιγμού ‒ και αυτή στο κατεστημένο που χτύπαγες ως «αντικοινωνική». Εξάλλου όλα για τον Άνθρωπο γίνονται και κάπου εκεί, σαν άλλος Οδυσσέας «στη μέσα της θάλασσας χωρίς σκαρί, χωρίς συντρόφους και πανιά, χωρίς κανένα γυρισμό, μόνο να ταξιδεύω», δημιουργείς την αυτοβιογραφία σου με τίτλο: «Με λένε Οδύσσεια», πρώτη φορά σε πεζό λόγο. Δύσκολο για σένα που θεωρούσες ότι όλες οι αυτοβιογραφίες είναι και η ταφόπλακα του δημιουργού. Έντιμη και σε αυτό το βιβλίο κι ας κάνεις σκληρή κριτική στον εαυτό σου κι ας δίνεις στοιχεία τού εαυτού σου προς το «αδηφάγο» κοινό. «Σε ενοχοποιούν όχι τόσο οι πράξεις σου, σε ενοχοποιούν οι σκέψεις οι σχέσεις σου, κάτι χαμόγελα που έσβησες κάτι μαλακισμένες εικόνες που κουβαλάς σχεδόν ηλιοβασίλεμα. Σε ενοχοποιεί η αθωότητά σου και αυτά που της χρωστάς. Κάτι λάθη και κάτι πάθη. Και έτσι είσαι ζωγραφισμένος σ’ ένα κόκκινο μπαλόνι που ανεβαίνει δε μιλάει ανεβαίνει πάνω απ’ την πόλη». (Κατερίνα Γώγου, Σ' ένα κόκκινο μπαλόνι Με λένε Οδύσσεια, 2002) Όλοι είμαστε ζωγραφισμένοι σε ένα κόκκινο μπαλόνι όπου, αν καταφέρουμε να συμφιλιώσουμε το ατομικό με το συλλογικό, το όνειρο με την πράξη, την τέχνη με τον έρωτα, την ελευθερία με την μοναξιά, τότε «συγχώρεση να πάρουμε και Άφεσης ποίημα να γενεί». Όπου κι αν ταξιδεύεις είτε σε θάλασσες πλατιές είτε σε τρένα όπως ονειρευόσουν, αφήνω το δικό μου κόκκινο μπαλόνι να πετάξει για λίγο δίπλα στο χλωμό φως σου. Ίσως οι λέξεις του να μεταφέρουν την αλήθεια, που για σένα ήταν ο θεός ο ίδιος. «Το δικό μου κόκκινο μπαλόνι Κατερίνα έχει το πορφυρό καρδιακό χρώμα Είναι συμφιλιωμένο πια με τη χαμένη αθωότητά του Και δεν αντιμετωπίζει τον Έρωτα ως Θάνατο Δεν είναι ακηδεμόνευτο αλλά μετεωρίζεται και πετάει ελεύθερο ξαναγυρίζοντας σε μένα ελαφρύτερο από κάθε εσωτερική αναταραχή Τα συναισθήματα που κουβαλά τα κάνει μικρές σιωπηλές εξομολογήσεις στα αγαπημένα χέρια που το βαστούν χωρίς να ενοχοποιείται πλέον από τις σκέψεις του Το δικό μου κόκκινο μπαλόνι δεν έχει σβηστό χαμόγελο από τις συναισθηματικές προθεσμίες γιατί όταν πετά δεν πλησιάζει καμένους ήλιους που του φωνάζουν «απαγορεύεται» ή «επιτρέπεται» αλλά έναν παράδεισο Ακόμη κι αν είναι χαμένος είναι ο μόνος υπαρκτός». (Όλγα Λαμπράκη, «Κατερίνα]-

 ΑΦΟΥ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΕ ΜΕ ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΣΕ ΠΟΥ ΠΟΛΕΜΗΣΑ ΣΑ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΣΩΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ ΦΕΣΩΜΑΤΑ.ΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΑ ΝΑ ΒΡΑΒΕΥΣΩ ΕΓΩ Ο ΙΔΙΟΣ ΤΟΝ...